La iguana to dość imponujące zwierzę, które może służyć jako zwierzę domowe. Mogą osiągać długość do 2 metrów i wykazywać różne kolory w zależności od gatunku. Zwierzęta te stały się jednymi z najpopularniejszych i najbardziej lubianych przez ludzi jaszczurek. Mają nawyki i cechy, które zaskakują każdego, kto je bada.
Dlatego poświęcimy ten artykuł, aby przedstawić wszystkie cechy, siedliska, żywienie i rozmnażanie iguany.
Jest to jaszczurka należąca do rzędu Aquamata i rodziny Iguanidae. Zwykle ważą od 4 do 8 kilogramów, w zależności od wielkości. Po urodzeniu są dość małe, ale w ciągu zaledwie około 3 lat życia osiągnęły już ogromną wagę i długość. Te jaszczurki mogą wyświetlać szeroką gamę kolorów. Dorosłe okazy mogą różnić się kolorem w zależności od temperatury, regionu, w którym żyją, stanu zdrowia i nastroju. To czyni go całkiem interesującym zwierzęciem gołym okiem.
Jedną z cech, która sprawia, że legwan jest wyjątkowym zwierzęciem, jest jego zdolność do skuteczniejszego pochłaniania światła słonecznego i zmiany jego koloru w zależności od temperatury ciała. Legwany, które mają wyższą hierarchię, mają ciemniejszy kolor niż reszta. Uzyskują również inny kolor między pomarańczowym a ciemnożółtym, jeśli są w okresie lęgowym.
Inną godną uwagi cechą tego zwierzęcia jest to, że mają podgardle pod gardłem i grzebień grzbietowy złożony z kolców skórnych. Ciernie te biegną przez całe ciało, od szyi do nasady ogona. Kolce służą do obrony przed niektórymi drapieżnikami, pomagając jednocześnie pochłaniać i rozpraszać ciepło ciała. Z górnej części czaszki mają rodzaj oka ciemieniowego, które chociaż nie jest uważane za narząd wzroku, pozwala im określić energię słoneczną w danym miejscu.
Chodzi o to, że te zwierzęta są zmiennocieplne i muszą być wystawione na słońce, aby regulować ich temperaturę wewnętrzną. Nie są w stanie samodzielnie regulować temperatury.
Legwany zamieszkują środkowe i południowe regiony kontynentu amerykańskiego. Można je również znaleźć na niektórych wyspach regionu Karaibów i wschodnich wybrzeży Oceanu Spokojnego. Siedlisko tego zwierzęcia charakteryzuje się wysokimi temperaturami, dzięki czemu mogą one regulować swoją temperaturę wewnętrzną. Nie radzą sobie z zimnem.
W swoim naturalnym środowisku zwykle znajdują się na gałęziach drzew. Najmłodsze okazy to te, które osiedlają się w środkowych obszarach drzew, podczas gdy dorosłe osobniki znajdują się w najwyższych obszarach. Gałęzie w górnej części drzew są miejscem największego kontaktu ze światłem słonecznym. Oznacza to, że dorośli mają preferencje w tych obszarach.
Rzadko zdarza się zobaczyć iguanę schodzącą z drzewa, z wyjątkiem pory deszczowej, kiedy szukają innego osobnika do rozmnażania lub szukają bezpiecznego miejsca do złożenia jaj. Legwany są gatunkami nadrzewnymi, chociaż mogą łatwo przystosować się do miejsc takich jak łąki i otwarte obszary z mniejszą ilością drzew. Jedyne, czego potrzebują, aby osiedlić się w ekosystemie, to mieć wczesne źródło wody. Mają dobrą zdolność do hibernacji i dobrze radzą sobie w środowisku wodnym. Wykorzystują to środowisko wodne do ucieczki przed drapieżnikami.
Jeśli chodzi o ich dietę, są zwierzętami roślinożernymi i opierają swoją dietę na szerokiej gamie roślin. Główne źródła pożywienia dla tego gada obejmują również niektóre owady jako dodatkowy wkład odżywczy. Chociaż są roślinożercami, to zwłaszcza młode okazy połykają te pospolite owady z dodatkową porcją białka. W celu uzupełnienia niedoborów witamin i składników mineralnych najmłodsze osobniki legwanów mogą żywić się odchodami dorosłych członków stada. To czyni je organizmami koprofagicznymi.
Dieta opiera się głównie na liściach, owocach, pąkach i innych kwiatach roślin rosnących wokół jego siedliska. Aby utrzymać nawodnienie organizmu i stabilną temperaturę, wykorzystują wodę deszczową i wodę z owoców, które jedzą.
Rozmnażanie iguany odbywa się w okresie jesiennym. Trwa tylko przez okres dwóch tygodni. Samce stosują szereg strategii, aby móc kopulować z samicą. Jest to uważane za rodzaj zalotów. Sygnałem do większego prawdopodobieństwa kojarzenia się z samicą jest intensywność ubarwienia jej ciała. Ponadto samicę można zdobyć za pomocą szeregu charakterystycznych gestów, takich jak ekręci głową, porusza ciałem w górę iw dół lub pokazuje czerwony podbródek.
Samce mogą stać się dość agresywne w stosunku do samic podczas rytuału godowego. Niewykluczone, że podczas aktu ugryzą niektóre części ciała, powodując uszkodzenia. Ciąża iguany trwa tylko około dwóch miesięcy. W tym czasie samica poświęca się poszukiwaniu odpowiedniego gniazda do złożenia jaj. To tutaj decydują się zejść z drzew, na których zwykle się znajdują. Podczas każdego składania jaj powstaje około 12 do 30 jaj.
Jednym z aspektów, który sprawia, że iguany mają dobrą zdolność przetrwania, jest to, że młode muszą radzić sobie same. Kiedy jaja się wykluwają, nie ma matki, która by się nimi opiekowała. Zatem, od pierwszej chwili narodzin muszą radzić sobie same i nauczyć się przetrwać.
Większość konfrontacji legwanów w naturze ma miejsce z powodu: idealne miejsce do opalania. Chociaż dostępność pożywienia jest akceptowalna, niektóre obszary drzew są bardziej uprzywilejowane niż inne, jeśli chodzi o uzyskanie większej ilości światła słonecznego. W okresie godowym zazwyczaj dochodzi do dużych walk między samcami, a samice również przyjmują bardziej agresywną pozycję, jeśli nie mogą znaleźć miejsca do złożenia jaj.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o iguanie
W świecie gadów, zielona iguana Jest to jedno z najbardziej cenionych zwierząt ze względu na swój styl życia i duże rozmiary, jakie osiąga.
Jeśli zamierzasz mieć legwana zielonego jako zwierzaka, powinieneś wiedzieć wszystko o tym gatunku: jaki jest, co je, jak się rozmnaża i czego potrzebuje, aby prawidłowo się rozwijać i rosnąć. Poniżej masz wszystkie te szczegóły.