Agapornis

W królestwie ptaków gołąbki stały się bardzo popularne kilka lat temu, wypierając tym samym kanarki i papugi w domach. To jak posiadanie małej papugi, ponieważ wiele z nich jest w stanie nauczyć się sztuczek, a nawet mówić.

Jeśli chcesz znać cechy nierozłączek, jakie jest ich naturalne środowisko, co jedzą, rozmnażają się lub jakie istnieją rodzaje gołąbków, to Cię zainteresuje.

Charakterystyka gołąbków

Lovebirds są znane jako nierozłączne ptaki lub ptaki miłości, ze względu na ich warunek, że kiedy już wybiorą partnera, są mu wierni do końca. Są to ptaki o długości około 13-16 centymetrów, wadze około 28-60 gramów i mają jaskrawo ubarwione upierzenie. Możesz znaleźć zielonego, czerwonego, żółtego, niebieskiego gołąbka...

Jego dziób jest zakrzywiony, czerwony lub kościsty i bardzo mocny. Jeśli chodzi o nogi, używają ich do podnoszenia przedmiotów, a także do chodzenia z nimi.

jego zwierzęta o dziennych nawykach i miłości do zabawy. Są bardzo towarzyskie w stosunku do ludzi (tym bardziej, jeśli wychowywałeś je od małego) i bardzo inteligentne, potrafią nauczyć się sztuczek, a nawet powiedzieć kilka słów.

siedlisko

te ptaki Pochodzą z Afryki gdzie są znani jako nierozłączni. Żyją w obszarach drzew, gdzie lubią wtapiać się w liście i chronić się przed upałem lub zimnem. Jednak w niektórych przypadkach są one również zdolne do zagnieżdżania się w dziuplach.

Rodzaje gołąbków

W obrębie gołąbków istnieją różne gatunki. Niektóre są lepiej znane niż inne, więc tutaj zostawiamy te, które istnieją.

Lovebird Roseicollis

Jest również znany jako nierozłączka namibijska, a jego pochodzenie znajduje się w południowo-zachodniej Afryce. Mierzy około 15 centymetrów, a jego upierzenie zmienia kolory w zależności od ptaka: żółty, niebieski, czerwony, zielony, trójkolorowy...). Dziób jest różowy, a samiec i samica są prawie nie do odróżnienia, chociaż mówi się, że samice mają większe głowy i mniej intensywne kolory.

Żyją około 20 lat.

Nierozłączka Fischera

Pochodzący z Afryki Wschodniej gołąbek Fischera jest ptakiem bardzo podobnym do różyczki różowatej, ale różni się od niego na kilka sposobów: z jednej strony jego dziób, który jest pomarańczowy lub czerwony; z drugiej oczy z białym pierścieniem; a następnie pióra ogona, gdzie niektóre z nich będą niebieskie. Ich średnia długość życia wynosi około 15-20 lat.

Gołąbki Personata

Znani z imion nierozłączna czarnogłowa lub zamaskowana nierozłączka, Charakteryzuje się zróżnicowaną tonacją ciała, ale czarno-szarą głową, z pierścieniami w oczach (które pozostawiają to miejsce puste), stąd mówi się, że są zamaskowane. Jego dziób jest czerwony (chyba że ptak jest niebieski, który będzie koloru kości). Pochodzi z Kenii i Tanzanii i jest jednym z nierozłączek trzymanych jako zwierzęta domowe. Ponadto żyją od 15 do 20 lat.

Nieodłączny od Nyasy

Nierozłączka lilianae lub nierozłączka liliana pochodzi ze wschodniej Afryki i jest bardzo podobna do gołąbka fischera. Jedyna różnica polega na tonacji twarzy, która jest bardziej zdefiniowana pod względem kolorów czerwonego i pomarańczowego. Cechą charakterystyczną tego typu ptaków jest również to nie ma niebieskich piór ogona. Jego wielkość wynosi około 14 centymetrów i żyje od 15 do 20 lat.

Canus lovebird

Ma wiele imion: malgaski nierozłączny, białogłowy (lub siwy), nierozłączka madagaskarska... Pochodzi z tego miejsca, w Afryce, jest ciemnozielony i żółtozielony ptak, z całą głową i częścią klatki piersiowej białą. Zarówno jego nogi, jak i dziób są cielistego koloru i nie mierzą więcej niż 12-13 centymetrów. Dożywa około 10-20 lat.

Nierozłączny zwinięty

Zakochany Swindernianus występuje tylko w środkowej Afryce i mierzy około 13 centymetrów. Są koloru zielonego, ale mają niebieskie, czerwone, czarne i żółte pióra. Najbardziej charakterystyczny jest czarny kołnierz, który tworzy się wokół szyi.

Jako zwierzę domowe nie jest to zwykle posiadanie.

Taranta Lovebird

Jest również znany jako nierozłączka abisyńska, nierozłączka czarnoskrzydła lub nierozłączka czerwonoczelna. Pochodzi z Abisynii (w Etiopii), jego wielkość to około 16 centymetrów. W przeciwieństwie do innych gołąbków, ten jest całkowicie zielony z kilkoma żółtymi odcieniami w przedniej części i na głowie. Jeśli chodzi o skrzydła, mają czarne pióra. Ale to, co wyróżnia się najbardziej, to to samce mają czerwone czoło na twarzy, który sięga, by zakryć oko. Mają też czerwony dziób.

Ich oczekiwana długość życia wynosi 10-15 lat i są trudnymi zwierzętami w utrzymaniu, ponieważ potrzebują dużo przestrzeni do latania.

Agapornis nigrigenis

Osiąga zaledwie 13 centymetrów, a jego upierzenie ma odcienie zieleni, chociaż część klatki piersiowej jest pomarańczowa, a głowa bardziej brązowa, z białą obwódką oka i pomarańczowym dziobem. Jest to jeden z zagrożonych gołąbków.

Agapornis pullarius

Charakteryzuje się posiadaniem zielone ciało i cała twarz pomarańczowa. Nie jest to ptak łatwy w utrzymaniu, poza tym, że jego gniazda zakładane są w kopcach termitów, stąd rozmnażanie w niewoli nie jest możliwe.

Co jedzą gołąbki?

Aby gołąbek prawidłowo się rozwijał, konieczna jest zróżnicowana dieta. W niewoli nierozłączka Nie możesz jeść tylko nasion, fajek i innych suchych pokarmów, konieczne jest, abyś miał również mokrą rację żywnościową, składającą się z owoców i warzyw.

Sucha racja zwykle składa się z białego prosa, które jest mieszane z fajkami i innymi nasionami, które te zwierzęta mogą jeść.

Z kolei mokra racja musi być świeża i codzienna. Może składać się z jabłka, gruszki, truskawek, mandarynki, brzoskwini, banana... marchewki, sałaty, szpinaku...

Nigdy nie należy im podawać ziemniaków, awokado czy bakłażanów, ponieważ są one dla nich pokarmem toksycznym, tak jak dzieje się to np. z liśćmi, pestkami czy skórką brzoskwini, wiśni czy śliwy.

Rozmnażanie gołąbków

Rozmnażanie gołąbków zwykle rozpoczyna się jesienią, zwykle w okresie od października do maja. Gdy gołąbki osiągną dojrzałość płciową, wybierają partnera na zawsze. Po okresie godowym zarówno samiec, jak i samica zajmują się stworzeniem gniazda, w którym samica złoży od 3 do 6 jaj, nie w tym samym czasie, ale jeden każdego dnia. Później zajmie się ich inkubacją razem z samcem.

Jaja powinny zacząć się wylęgać po 23-24 dniach i od tego momentu zarówno samiec, jak i samica będą opiekować się młodymi, zapewniając im ciepło i pożywienie. minęło kilka 40-50 dni zaczną opuszczać gniazdo i jeść samodzielnie.